Oftewaal: hieël völ träönkes beej abdicatie
Dit stökse schriêf ich op persuuënlikke titel en heb ich ouch as zoeëdanig op de website gezatte.
De Rogstaekers haoje op ’n bepaaldje meneer neet van vaere en wille gaer oppe achtergroond hun wêrk doon.
Eeder zien good recht, mer ’t mot toch ‘ne kieër gezagdj waere.
As ich te huuëre krieg, det ’t d’r vanaaf mot, jèh, dan mot det mer.
Tot dae tiêd mien geveûl oeëver Vastelaovendj in Wieërt.
Sinds ruum ’n jaor drej ich noow mej achter de schêrme beej de Rogstaekers.
Waat ieërst vör mich ’n groep minse woeër, di-j “wat” regeldje um de vastelaovendj inne stad drejjendje te haoje, és ’n organisatie geblieëke, woeë meînig Wieërtenaar gruuëts op mog zeen.
Van asgoonsdig tot en met vasteloavendjdieënsdig, jao ’t jaor roond, weurtj raekening gehaoje met alle muuëgelikhede en onmuuëgelikhede di-j beej ’t organisieëre van zoeë ’n veer of viêf waeke deûrendje manifestatie kaome kieke. En dan heb ich ’t nog neet oeëver de oeëpening van ’t sezoen en ’t in gooj bane lei-je van alles waat met de Boonte Aovendje en de Boonte Femiliêmiddige te make hieët.
Dit korte sezoen hieët de noeëdige verângeringe gekindj. Messchien nog neet allemaol perfect verloûpe, en det zal zieëker nog besproeëke waere in de diverse kemissies en in ’t besteur. Mer al met âl toch ‘ne hoûp oongerdeîle uut ’t programma, di-j ’t waerd zeen um te herhale en uut te breî-je. Waat te dînke van de Rogstaekersarena op de Mêrrentj, waat de dînke van de ongerstuuëning van now of pas ’n aantal jaore drej-jendje initiatieve as de Wieërter 11 en ’t Hermeniekes on Tour. Toch herstikke schoeën det eedereîn mejdînktj um ’t Vastelaovendjfieëst ouch ’n fieëst te laote zeen vör alle Wieërtenare en alle minse, di-j dit stök cultuurgood ’n wêrm hert towdrage.
Met ’n stel preense um van te droûme, di-j same de korte periode van nog gein viêf waeke hebbe gemaaktj tot ‘ne onvergaetelikke Vastelaovendjtiêd. Met ’n actie vör de CliniClowns, di-j ziene wieërga neet kintj en ’n Vastelaovendlidje, dejje neet gaw zultj vergaete. Jeh, dan ki-jje alleîn mer mejzeenge met de tekst van ’n ânger lidje, di-j eederein in zien hert al lang wist:
Ut guftj gein woeërd, waat zègke kân, waat ich veul, as ich aan mien stèdje deenk!
Laeve de Rog, Vivat oeës Wieërt.
tekst en foto’s:
Jan Lormans
webmaster
