't lidje "De Mêrrentj" van Ed Stroek és 'n echt fieëstnummer, mer ás 't Vastelaovendjdieënsdig és en Ed dit zingtj beej de abdicaties van oeës Preense, dan wurtj de laaj-ing van de strofe "En eîns per jaor luiptj heej de Preens..." hieël ângers.
't Roggebieëst, symbool van de Wieërter Vastelaovendj, kriegt e paar minute de tiêd um te verângere in as en dan és 't onvermijdelike aafscheid aangebroeëke vör oeës Preense en in dit gevâl twieë kanjers Ruud I en Wes I, di-j effe later weer eur ieëreteîkene sluuëtel, staek mét vaere en ketting al dan neet van hérte hebbe mótte inleêvere. Dan staon dao weer Ruud Teunissen en Wes van Goor.
En dan zeeje de zakdökskes, woeë e paar minute ieërder nog volop mej és gezwéjd, nao de augheuk gaon um dao de noeëdige träönkes wégk te vriêve. De klokke in dae schoeëne kêrktoeëre beginne te lówwe, uut de luidspraekers schaltj "Ut és vörbeej" en twieë now vreende vör 't laeve stappe inne ladderwage um nog eine kieër op 30 maeter huuëgdje nao al die vastelaovendjveerders te kunne zwejje. Inderdaad: 't és vörbeej.
Bedânktj!
Foto's: Johan Horst
Tekst: Jan Lormans
Foto's van de Abdicatie vingdje ónger de knop 
